Poprawa eksploatacji wiązała się ściśle z rozszerzeniem rynku zbytu

Ze zwiększeniem liczby odbiorców-kinoteatrów i wprowadzeniem filmu do szkół. Pomimo te krytykowane niedociągnięcia stwierdzić można, że od założenia ZPFK, który uporządkował dziką i chaotyczną twórczość filmową na odcinku krótkiego metrażu przez .zawarcie umowy z PAT-em, zmonopolizowanie produkcji oraz eksploatacji, została umożliwiona niezależnym twórcom owocna praca między innymi w postaci gwarancji, że ich filmy znajdą się na ekranie. Odtąd datuje się nowa era polskiego krótkiego metrażu. Rozbieżne interesy różnych grup branży filmowej stale się zazębiały. Brak organizacji, która kompromisowo szukałaby dróg rozwiązania krzyżujących się zagadnień, zamykał poszczególne związki filmowców we własnym kręgu bez spoglądania na całość. Dysharmonię w działaniu odczuwała może najwięcej tak młoda gałąź przemysłu, potrzebująca zewsząd pomocy, jak produkcja krótkiego metrażu. Gdy zaistniała nadzieja stworzenia naczelnej organizacji związkowej w postaci Rady Naczelnej Przemysłu Filmowego, przedstawiciele ZPFK byli jednymi z pierwszych i najczynniejszych jej współorganizatorów. Prezes ZPFK Józef Handt został przewodniczącym komisji regulaminowej w komitecie organizacyjnym.